Als homo red je het niet alleen

Dat een sociaal netwerk belangrijk is zullen waarschijnlijk niet zo veel mensen ontkennen. Het is des te belangrijker als er een crisis is in je leven, er veel vragen op je af komen en het niet gaat zoals verwacht. Als je moet erkennen dat je jezelf aangetrokken voelt tot hetzelfde geslacht is het erg waardevol als je een veilige omgeving hebt. Ik wil jullie meenemen waarom voor mij mijn sociale netwerk zo belangrijk is.

Delen is vermenigvuldigen

Nou, ik ben eigenlijk wel blij dat ik in deze periode van m’n leven ontdekt heb dat ik op jongens val. Ik kwam uit een wat onrustiger studiejaar, waarin ik verschillende woon- en werkplaatsen had. De periode die volgende was er één van een aantal jaar in hetzelfde studentenhuis, als alles volgens plan zou gaan. Dit bracht een stuk stabiliteit in deze periode wat heel belangrijk was. Huisgenoten, vrienden en familie hebben me erdoorheen geholpen.
Het was voor mij allemaal best heftig en veel vragen kwamen op me af toen ik moest erkennen dat ik mezelf aangetrokken voelde tot hetzelfde geslacht. Eén vriendin wist al dat ik twijfelde over mijn gerichtheid en met haar kon ik er direct over praten. Vrij snel vertelde ik het ook tegen vrienden en huisgenoten. Ik herinner me nog hoe fijn dat was. Eindelijk was het niet meer alleen van mij.

Ieder gesprek gaf ook weer stof tot nadenken. Mensen reageerden op een bepaalde manier en gaven bijvoorbeeld aan dat het hen niet geheel verraste. Het was fijn dat mijn huisgenoten ervan afwisten, ze toonden interesse in me. Het mooie van huisgenoten is dat ze er altijd zijn, ook als ik er niet om vraag. Zeker als ik even niet zo lekker in m’n vel zat, was het toch goed om verplicht mensen tegen te komen. Want ik knap echt niet op als ik geen mensen zie.

M’n ouders

Om tegen m’n ouders vertellen over m’n seksuele gerichtheid was echt wel een ding voor me. Ik was bang ze teleur te stellen. Dit is veel meegevallen. Toen ik het vertelde ontstond er niet echt een gesprek, maar ik voelde liefde. Terugkijkend kan ik zeggen dat het echt positief is uitgepakt. Regelmatig vragen mijn ouders hoe het gaat en kan ik er met ze over praten.
Dat is niet altijd het geval. Er zijn ook mensen met wie ik het gedeeld heb en dat ik me nu bijna afvraag, heb ik het ooit verteld? Nu hoeft het er niet elke dag over te gaan, maar ik vind het wel fijn als we het er regelmatig over kunnen hebben. Ik merk namelijk dat het een proces is, en dat het voor mij belangrijk is om hier met anderen over te kunnen praten.

De kerk

Na m’n eerste verliefdheid dacht ik: Help, ik kan dus jongens leuk vinden. Dat bracht ook de vraag met zich mee, wat betekent dit voor de omgang met jongens? Als ik celibatair wil leven, waar liggen dan grenzen? Deze vragen heb ik gelukkig kunnen delen met onder andere mijn kerkenraad. Ik had niet echt verwachtingen op dit gebied van mijn kerkenraad en dat kwam redelijk uit. Ik realiseerde dat ik helemaal geen behoefte had aan een expert, maar juist veel meer baat had met iemand die luisterde en met me meedacht. Daarin speelt mijn kerkenraad nog steeds een rol, luisteren en meedenken.
Het mooie van iets persoonlijks als dit met mensen delen, is dat het mijn vriendschappen heeft verdiept. Ik heb me kwetsbaar opgesteld en de ander in vertrouwen genomen. Ik voel me zelf heel erg gewaardeerd als ik in vertrouwen word genomen. Ik heb mensen vertrouwen gegeven en daarmee ook hen uitgenodigd zich kwetsbaar bij mij op te stellen.

‘Profiteren’ van je netwerk begint dus met praten over wat jou bezighoudt, dat vraagt moed. Maar met bovenstaande heb ik je willen laten zien dat het zeker waard de moeite waard is.

De waarde van het sociale netwerk

Als ik terugkijk, moet ik er niet aan denken dat ik alleen had moeten ontdekken wat het voor mij betekent me aangetrokken te voelen tot hetzelfde geslacht. Ik ben de mensen om me heen dan ook heel dankbaar. Daarvoor is wel nodig dat je praat over wat je bezighoudt. Als je niemand in vertrouwen neemt, is het voor anderen ook lastiger om jou te helpen. Ik wil benadrukken hoe waardevol het is om mensen te hebben die naar je luisteren.

Ja luisteren, want daar begint het in de eerste plaats mee. Jij loopt rond met vragen over je seksuele gerichtheid, je toekomst enz. Iemand die naar je luistert, helpt om overzicht te krijgen, maar ook dat je je geheim niet langer alleen hoeft te dragen.

Het omkijken naar jou kan zo simpel zijn als iemand die vraagt hoe het met je gaat, maar waarvan je merkt dat de woorden gedrenkt zijn in liefde.
Ontdekken dat je op hetfzelfde geslacht valt, kan ook betekenen dat je je afvraagt wat dit betekent voor jouw omgang met jongens. Hoe kun je ontspannen met jongens omgaan en doen wat God van je vraagt? Samen met een ambtsdrager of iemand anders uit je kerk hierover nadenken kan heel waardevol zijn.